به گزارش آی فیلم2، این بازیگر زندگی حرفوی اش را با تیاتر شروع کرد و قدرت و توانایی اش در ایفای کرکترهای تیاتری او را به این عرصه رهنمون کرد.
خودش میگوید در یک نمایش تیاتر به بازیگری نیاز داشتند که هم توانایی خواندن آواز داشته باشد و هم بتواند بازی کند که من این نقش را قبول کردم و از همین طریق وارد عرصه بازیگری شدم.
در سال‌های ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۳ در سریال‌هایی موفقی چون «محله برو بیا» و «محله بهداشت» به کارگردانی «داریوش مودبیان» به ایفای نقش پرداخت. 2 سریالی که هرکدام از آن ها جزو ماندگارترین سریال‌های حوزه کودک و نوجوان در رسانه ملی ایران شناخته می شوند..
کارهایی که در سینما و تلویزیون از او نشر شد نشان داد که به خوبی از عهده هر نوع نقشی برمی آید. هنرنمایی خاص و به یادماندنی او در سریال «مختارنامه» و ایفای نقش متفاوت و تاثیرگزار «کیان ابوعمره» هنوز هم در اذهان ماندگار است.
یکی از دلایل موفقیت رضا رویگری در عرصه بازیگری، همکاری با پرآوازه ترین کارگردانان سینمای ایران بود که منجر به نقش آفرینی وی در موفق ترین آثار سینمایی سال‌های نخست پیروزی انقلاب اسلامی این کشور شد.
در سال ۱۳۶۳ در فلم «عقاب ها» و سپس در فلم «یوزپلنگ» در سال ۱۳۶۴ به کارگردانی «ساموئل خاچیکیان» حضور پیدا کرد. در سال ۶۵ در کمیدی موفق مهرجویی به نام «اجاره‌نشین‌ها» به ایفای نقش پرداخت.
وی در سال ۶۶ در فلم «کانی مانگا» به کارگردانی «سیف الله داد» ایفاگر یکی از کرکترهای مرکزی بود و همین شروع درخشان باعث شد تا به امروز بیش از ۴۰ اثر سینمایی از رضا رویگری در کارنامه اش به ثبت برسد.
رضارویگری هنرمندی است که علاوه بر درخشش در عرصه بازیگری در 2 بخش موسیقی و نقاشی نیز فعالیت داشته است. بعد از ماندگارشدن صدای او در سرود «ایران ایران» تا به امروز با صدای این هنرمند سه آلبوم موسیقایی با عنوان از «عشق گفتن»، «غوغا» و «کازابلانکا» منتشر شده است.
خبرنگار آی فیلم2 به بهانه نشر سریال «به کجا چنین شتابان» از این شبکه، گپ و گفتی صمیمانه با «رضا رویگری» بازیگر پرآوازه سینما و تلویزیون در ایران داشته که در ادامه می خوانید.
رضا رویگری در مصاحبه اختصاصی با خبرنگار آی فیلم2، از سریال در حال نشر «به کجا چنین شتابان» به عنوان یکی از بهترین آثار کارنامه هنری خود یاد کرد و گفت که کرکتر «فریدون» در این سریال را خیلی دوست داشتم.
وی که تاکنون نقش های منفی زیادی در دوران بازیگری خود ایفا کرده است می گوید اگر نقش منفی را به مردم نشان ندهیم آن ها بدی های جامعه و آدم ها را نمی فهمند و باید بدانند در جامعه چه اتفاقاتی می افتد.
«رضا رویگری» در مصاحبه با خبرنگار آی فیلم2 به این نکته اشاره کرد که حضور وی در نقش های منفی به این دلیل است که تمامی شخصیت هایی که به وی پیشنهاد می شده کرکترهای قوی بوده و در نهایت آثار ماندگاری نیز خلق شده است و وی در انتخاب یک نقش بیشتر به این مهم توجه می کند تا مثبت یا منفی بودن آن.
وی از کرکتر خود در فلم سینمایی «بوتیک» به عنوان بهترین نقش دوران بازیگری اش یاد کرد و البته گفت که از نظر مردمی بودن نقش «کیان» در سریال «مختارنامه» را دوست دارد.
آقای رویگری در ادامه این مصاحبه خاطره ای جالب از حضورش در فلم سینمایی «کانی مانگا» را نقل کرد و گفت: به یاد دارم به هنگام ثبت فلم سینمایی کانی مانگا به من یک تفنگچه (اسلحه) داده بودند که آن را در لباس مخصوص خود (لباس پیلوت) مخفی کرده بودم اما به دلیل دویدن های بسیار هنگام فلمبرداری، ناگهان متوجه شدم که اسلحه را گم کرده ام و تمام عوامل تولید تا غروب به دنبال یافتن آن بودیم که در نهایت و خوشبختانه آن را یافتیم وگرنه گرفتار دردسرهای زیادی می شدیم.
بازیگر سریال درحال نشر «به کجا چنین شتابان» می گوید که اگر به گذشته برمی گذشت بیش از بازیگری و نقاشی و آوازخوانی به صدایش اهمیت می داد چرا که بازیگری رو هر نفری می تواند انجام دهد ولی صدا مختص خود آن آدم است و به همین خاطر من به صدایم بیشتر اهمیت می دادم.
رضا رویگری در پایان این مصاحبه خطاب به مخاطبان آی فیلم2 در افغانستان و تاجیکستان گفت:سلام عرض می کنم به همه مردم افغانستان و تاجیکستان، ممنونم که کارهای ما رو دنبال می کنید من آرزوی سفر به افغانستان و تاجیکستان دارم تا در آنجا با هوادارنم ملاقات کنم و خیلی خوشحالم که تماشاگر سریال های ما هستند. بدانید برای ما ملیت شما فرقی نمی کند اینکه افغانستانی، تاجیک هستید یا یک کشور دیگر اهمیتی ندارد ما دوستتون داریم و امیدوارم بعد از رفتن مهمان ناخوانده کرونا بتوانم به این کشورها سفر کنم.
وی همچنین در این مصاحبه با اشاره به اینکه فعلا پیشنهاد خوبی برای بازیگری ندارد، گفت: اینکه مردم تو را بشناسند و سر زبان ها بیافتی مهم نیست، معروفیت فایده ندارد باید محبوبیت داشته باشیم.هنر ودیعه ای است که خداوند به انسان می دهد. امیدواریم قدر هنرمندان را بدانیم.
مصاحبه کننده: سید بشیر موسوی
